วันเสาร์สัปดาห์ที่ 3 : กษัตริย์ดาวิดตรัสกับนาธันว่า ‘ข้าพเจ้าได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์แล้ว’...

   

รำพึงพระวาจาประจำวัน

วันเสาร์สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา
[2 ซมอ.12:1-7, 10-17; สดด.51:12-17; มก.4:35-41]

กษัตริย์​ดา​วิด​ตรัส​กับ​นาธัน​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​บาป​ผิด​ต่อ​พระ​ยาห์​เวห์​แล้ว’
นาธัน​ทูล​ตอบ​ว่า ‘พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ให้​อภัย​บาป​พระองค์​แล้ว
พระองค์​จะ​ไม่​ต้อง​สิ้นพระชนม์
แต่​เนื่องจาก​พระองค์​ทรง​ดู​หมิ่น​พระ​ยาห์​เวห์โดย​กระทำ​การ​นี้
พระโอรส​ที่​จะ​เกิด​มา​จะต้อง​ตาย’
[2 ซมอ. 12:13-14]

 

           กษัตริย์ดาวิดสำนึกผิดในบาปที่ตนเองได้กระทำ (ผิดประเวณีและฆาตกรรม) ผลของการกระทำบาปผิดประเวณีของพระองค์ทำให้พระโอรสที่จะเกิดมาจะต้องตาย นักบุญเปาโลได้ให้เหตุผล “เพราะค่าตอบแทน​ที่​ได้​จาก​บาป​คือ ความ​ตาย” (รม. 6:23)

           การใช้โทษบาปในความสำนึกผิดของกษัตริย์ดาวิด พระเจ้าได้ลบล้างบาปของกษัตริย์ดาวิด (สดด.32:1) ทำให้พระองค์ไม่ต้องสิ้นพระชนม์ (2 ซมอ.12:13) และกษัตริย์ดาวิดหวังเช่นกันว่า การใช้โทษบาปของท่านจะทำให้โอรสไม่ต้องตายเช่นกัน “กษัตริย์​ดา​วิด​ทูล​อ้อน​วอน​พระ​เจ้า​ขอให้​ทารก​นั้น​หาย​ป่วย ไม่​ยอม​เสวย​อะไร​เลย บรรทม​บน​พื้น​ทุก​คืน” (2ซมอ. 12:16)

           การสำนึกผิดและการใช้โทษบาปของตน นำไปสู่ชีวิต, สู่การรักษา, สู่การฟื้นฟูชีวิต แต่ในกรณีของกษัตริย์ดาวิด ยังไม่เพียงพอ สำหรับการใช้ความผิดที่ตนเองได้กระทำ “ใน​วันที่​เจ็ด ทารก​นั้น​ก็​ตาย” (2ซมอ. 12:18)

           แต่สำหรับพันธสัญญาใหม่ พระเยซูได้มอบพระหรรษทานแก่พระศาสนจักรในการอภัยบาปแก่ผู้ได้กระทำบาป “เราจะมอบกุญแจอาณาจักรสวรรค์ให้ ทุกสิ่งที่ท่านจะผูกบนแผ่นดินนี้ จะผูกไว้ในสวรรค์ด้วย ทุกสิ่งที่ท่านจะแก้ในแผ่นดินนี้ ก็จะแก้ในสวรรค์ด้วย” (มธ. 16:19) และผ่านทางพระศาสนจักร พระหรรษทานนี้ให้อภัยบาปทั้งสิ้นแก่เรา “ส่วน​ของ​ประ​ทาน​ที่​พระ​เจ้า​ประ​ทาน​ให้เปล่า คือ​ชีวิต​นิรันดร​ใน​พระ​คริสต​เยซู องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​เรา” (รม. 6:23)

           พันธสัญญาใหม่ คริสตชนดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้ระบบใหม่ของพระหรรษทานและพระจิตเจ้า (รม.8:5-13) “ดังนั้น ไม่​มี​การ​ตัดสิน​ลงโทษ​ผู้​ที่อยู่​ใน​พระ​คริสต​เยซู​อีก​ต่อไป กฎ​ของ​พระ​จิต​เจ้า​ซึ่ง​ประ​ทาน​ชีวิต​ใน​พระ​คริสต​เยซู​นั้น ​ช่วย​ท่านให้​พ้น​จาก​กฎ​ของ​บาป​และ​กฎ​ของ​ความ​ตาย” (รม. 8:1-2)

           ดังนั้น คริสตชนจงหมั่นภาวนา, อดอาหาร, พลีกรรม, การสำนึกผิด, ใช้โทษบาปของตนเสมอ ๆ    

 

ภาวนา: “ข้า​แต่​พระ​เจ้า โปรด​เมตตา​ข้าพ​เจ้า​ตาม​ความ​รัก​มั่นคง​ของ​พระ​องค์​เถิด โปรด​ทรง​ลบล้าง​การ​ล่วงละเมิด​ของ​ข้าพ​เจ้า​เพราะ​พระ​กรุณา​ของ​พระ​องค์” (สดด. 51:1)

ข้อตั้งใจ: “โปรด​ประ​ทาน​อภัย​แก่​ข้าพ​เจ้า เหมือน​ข้าพ​เจ้า​ให้​อภัย​แก่​ผู้อื่น” (มธ. 6:12)

 

 

คุณพ่อเอนก นามวงษ์

รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com