“ข้าพเจ้าทำบาปมากที่ได้ทำเช่นนี้
บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอพระองค์ทรงอภัยความผิดของผู้รับใช้ของพระองค์
เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยโง่เขลา” [2 ซมอ. 24:10]

           นักบุญเปาโลได้เขียนจดหมายเตือนใจชาวโรมตอนหนึ่ง “ค่าตอบอบแทนที่ได้จากบาปคือ ความตาย” (รม.6:23). หลังจากกษัตริย์ได้ทำบาปผิดต่อพระเจ้า ประกาศกกาดจึงเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิดทูลตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ โดยให้ทางเลือก 3 ทางว่า “พระองค์จะทรงเลือกอย่างไหน {1} ให้แผ่นดินของพระองค์กันดารอาหารเป็นเวลาสามปี {2}หรือให้พระองค์ต้องทรงหนีศัตรูเป็นเวลาสามเดือน {3}หรือให้เกิดโรคระบาดในแผ่นดินเป็นเวลาสามวัน? (2ซมอ.24:13)

           กษัตริย์ดาวิดเลือกข้อที่ 3 “ดังนั้น พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้เกิดโรคระบาดขึ้นในอิสราเอลตั้งแต่เช้าจนถึงเวลาที่ทรงกำหนด มีผู้คนล้มตาย ตั้งแต่เมืองดานจนถึงเบเออร์เชบาถึงเจ็ดหมื่นคน”(2ซมอ.24:15) การที่กษัตริย์ดาวิดเลือกข้อที่ 3 ไม่ใช่เพราะว่าระยะเวลาการลงโทษสั้น แต่กษัตริย์ดาวิดตระหนักถึงพระเมตตาของพระเจ้า พระองค์จะทรงไม่ลงโทษจากผลของบาปนาน การตระหนักถึงความเมตตาของพระเจ้าของกษัตริย์ดาวิดถูกต้อง “พระยาห์เวห์ ทรงเปลี่ยนพระทัยไม่ทรงปรารถนาให้ภัยพิบัติลุกลามต่อไป” (2ซมอ.24:16)

           ในพระคัมภีร์เขียนว่า 3 วัน พระเจ้าเกิดโรคระบาด คนตาย 70,000 คน พระคัมภีร์ไม่ได้ต้องการบรรยายถึงความโหดร้ายของพระเจ้า แต่สอนให้เห็นถึงผลร้ายของการทำบาปต่อพระองค์มนุษย์ต้องจ่ายค่าตอบแทนของบาปที่ตนเองได้กระทำ และบาปจะนำไปสู่ความตาย (การตัดขาดจากพระเจ้า) โดยใช้ภาพลักษณ์ โรคระบาดและมีคนตาย 70000 คน และยังสอนถึงความเมตตาของพระเจ้า

           ในพระคัมภีร์อีกเช่นกัน ได้สอนว่า “พระคริสตเยซูเสด็จมาในโลกเพื่อช่วยคนบาปให้รอดพ้น” (1ทธ.1:15) พระเยซูเจ้าได้จ่ายค่าตอบแทนของบาปแทนมนุษย์ทุกคน “นี่คือลูกแกะของพระเจ้า ผู้ทรงลบล้างบาปของโลก” (ยน.1:29) เพื่อเราจะได้ไม่ต้องรับความตายอีกต่อไป (ชีวิตนิรันดร)

           หากคริสตชนตระหนักถึงความรักของพระเจ้ามาไถ่บาปแทนเรา เราจะรักพระเจ้ามากขึ้น ทำบาปน้อยลง

ภาวนา: ข้าแต่พระเจ้า “ขอพระองค์ทรงอภัยความผิดของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยโง่เขลา” [2 ซมอ. 24:10]

ข้อตั้งใจ: ‘พอแล้ว หยุดเถิด [2 ซมอ.24:16]

คุณพ่อเอนก นามวงษ์

รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com