|
รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 20 มกราคม 2562 วันอาทิตย์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา (ปี C) [อสย.62:1-5; สดด.96:1-3,7-10; 1คร.12:4-11; ยน.2:1-11] เมื่อเหล้าองุ่นหมด พระมารดาของพระเยซูเจ้าจึงมาทูลพระองค์ว่า
พระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าเริ่มต้นภารกิจแรกของการประกาศข่าวดีของพระองค์ในงานสมรสที่หมู่บ้านคานาเหล้าองุ่นที่ใช้เลี้ยงแขกได้หมดลง พระเยซูเจ้าและพระแม่มารีย์จึงเข้าไปช่วยเจ้าภาพ พระเยซูทรงทำอัศจรรย์เปลี่ยนน้ำให้เป็นเหล้าองุ่นในงานเลี้ยงนี้ เช่นกัน คริสตชนที่ศรัทธา มักจะให้พระเยซูเจ้าทำงานในตัวเขาอยู่เสมอ โดยเฉพาะในสภาวะที่เขาเหล่านั้นกำลังอ่อนแอ ท้อแท้ในชีวิต<<พระหรรษทานของเราเพียงพอสำหรับท่านเพราะพระอานุภาพแสดงออกเต็มที่เมื่อมนุษย์มีความอ่อนแอ>>(2คร.12:9) ปราศจากพระเยซูเจ้า คริสตชนไม่สามารถทำอะไรได้ตามลำพัง<<เพราะถ้าไม่มีเราท่านก็ทำอะไรไม่ได้เลย>>(ยน.15:5) พระเจ้าสร้างโลกจากความว่างเปล่า เช่นกัน ตัวของเราก็เป็นความว่างเปล่า เพื่อให้พระเยซูเจ้าช่วยเหลือเราได้ คริสตชนต้องทำให้ตัวตนของตนเองให “ว่างเปล่า” เพื่อพระองค์จะได้เติมเต็มชีวิตของเราได้<<พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาคนรับใช้ว่า “จงตักน้ำใส่โอ่งให้เต็ม” เขาก็ตักน้ำใส่จนเต็มถึงขอบ>>(ยน. 2:1) นักบุญเปาโลได้กล่าวว่า<<ข้าพเจ้าช่างเป็นคนน่าสมเพชจริงๆใครจะช่วยดึงข้าพเจ้าออกมาให้พ้นจากร่างกายที่จะต้องตายนี้เล่า>>(รม.7:24) พระเยซูเจ้าคือพระผู้ช่วยให้รอด<<ไม่มีผู้ใดช่วยให้เรารอดพ้นเพราะใต้ฟ้านี้พระเจ้ามิได้ประทานนามอื่นแก่มนุษย์นอกจากนามนี้ที่ช่วยเราให้รอดพ้นได้>>(กจ.4:12) ดังนั้น ไม่ว่าชีวิตของคริสตชนอยู่ในสภาพใด หากถ่อมตน ทำให้ตัวตนว่างเปล่าพระเยซูเจ้าสามารถเข้ามาช่วยเราได้เสมอ ๆ พระเยซูเจ้าต้องเป็นความหวังของชีวิตคริสตชนเสมอ ๆ <<เราจงชื่นชมและร่าเริงเถิดเราจงถวายพระเกียรติแด่พระองค์เพราะงานวิวาห์มงคลของลูกแกะ มาถึงแล้วและเจ้าสาวของพระองค์เตรียมพร้อมแล้ว>>(วว.19:7)
>>พระมารดาของพระเยซูเจ้าจึงกล่าวแก่บรรดาคนรับใช้ว่า “เขาบอกให้ท่านทำอะไร ก็จงทำเถิด”<< (ยน.2:5)
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|