|
รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 15 กรกฎาคม 2562 วันจันทร์สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา **ระลึกถึง นักบุญบอนาแวนตูรา พระสังฆราช และนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร {อพย.1:8-14, 22; สดด.124:1-8; มธ.10:34—11:1} <<จงโยนเด็กชายชาวฮีบรูทุกคนที่เกิดใหม่ลงในแม่น้ำไนล์แต่ปล่อยให้เด็กหญิงทุกคนรอดชีวิต>> {อพย.1:22}
ในชีวิตมนุษย์สิ่งที่ไม่เห็นคุณค่ามักจะโยนทิ้งสิ่งนั้นไป แต่หลาย ๆ ครั้ง เราโยนทิ้งที่สิ่งที่มีคุณค่าในตัวเอง แต่ตัวเรากลับไม่เห็นคุณค่าต่อสิ่งนั้น ซึ่งตัวอย่างในบทอ่านแรกในวันนี้ชีวิตมนุษย์ที่มีค่า กลับถูกพระเจ้าฟาโรห์สั่งให้โยนทิ้งน้ำ เพียงเพราะกลัวชนชาติอิลราเอลจะเติบโตทวีจำนวนชาวยิวมากขึ้นในประเทศของตน พระเจ้าฟาโรห์กลัวว่า ชาวยิวเมื่อมีจำนวนมากจะทำให้มีอิทธิพลเหนือชาวอียิปต์ พระเจ้าฟาโรห์จึงสั่งให้ <<โยนเด็กชายชาวฮีบรูทุกคนที่เกิดใหม่ลงในแม่น้ำไนล์>>{อพย.1:22} พระเยซูเจ้า ทรงสอนให้เรามองของรอบ ๆ ตัวของเราให้มีคุณค่าเสมอ... X แม้แต่เศษขนมปังพระองค์ก็ไม่ทรงปรารถนาให้ถูกทิ้ง<<ทุกคนได้กินจนอิ่มแล้วยังเก็บเศษขนมปังและปลาที่เหลือได้ถึงสิบสองกระบุงเต็ม>>{มก.6:42-43} X แม้แต่คนที่ทำบาปหนักที่สุดพระเยซูเจ้า ก็ไม่เคยทอดทิ้งพวกเขา เช่น หญิงที่ถูกจับขณะล่วงประเวณี<<เราก็ไม่ลงโทษท่านด้วยไปเถิดและตั้งแต่นี้ไปอย่าทำบาปอีก>>{ยน.8:11}; นักโทษที่ถูกตรึงกางเขนข้าง ๆ พระองค์<<เราบอกความจริงกับท่านว่าวันนี้ท่านจะอยู่กับเราในสวรรค์>>{ลก.23:43} X แม้คนอยู่ชายขอบของสังคมพระเยซูเจ้าไม่ทรงทอดทิ้ง เช่น คนโรคเรื้อน<<เราพอใจจงหายเถิด>>{มก.1:40}; คนตาบอด{ยน. 9:1-34} ดังนั้น ทุกชีวิตและทุกสิ่งทุกอย่าง มีคุณค่าสำหรับพระเจ้าเสมอ <<พระองค์มิใช่พระเจ้าของผู้ตายแต่เป็นพระเจ้าของผู้เป็นเพราะทุกคนมีชีวิตอยู่เพื่อพระองค์>>{ลก.20:38}
>>ใครเล่าหยั่งรู้ความคิดขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้ เรานั่นเองที่มีความคิดของพระคริสตเจ้า<< {1คร.2:16}
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|