(ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต)

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เทพเจ้าผู้สรรค์สร้างความสุข
ได้เรียกเทพเจ้าจากทั่วทุกสารทิศมารวมตัวกันเพื่อประชุมในวาระสําคัญ
แล้วเทพเจ้าแห่งความสุขก็พูดขึ้นว่า

"หลังจากที่ มนุษย์ได้ทราบข่าวว่าข้าได้นําความสุขไปเก็บไว้ที่ดินแดนอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง
ก็ได้มีมนุษย์จํานวนมากมาย ออกเดินทางไปที่ดินแดนแห่งนั้น เพื่อนําความสุขมาสู่แดนมนุษย์
แต่สิ่งที่ข้าไม่คาดฝันก็คือมนุษย์ต่างก็อยากจะได้ความสุขมาครอบครองแต่เพียงผู้เดียว
ระหว่างการเดินทางจึงเกิดการแก่งแย่งทะเลาะวิวาทกันในหมู่มนุษย์ขึ้นมา
เกิดการเห็นแก่ตัว บ้างก็เข่นฆ่ากันเองไม่มีความสงบเหลืออยู่อีกต่อไป
ในสถานการณ์เช่นนี้ ข้าว่าข้าจะดัดนิสัยพวกมนุษย์เหล่านี้สักหน่อย
และนําความสุขไปเก็บไว้ที่อื่น ท่านทั้งหลายคิดว่าข้าควรจะทําเช่นไรดี?" เทพเจ้าแห่งความสุขถาม

"ข้าว่าท่านควรจะนําความสุขไปซ่อนใต้มหาสมุทรที่ลึกที่สุด" เทพเจ้าองค์หนึ่งให้ความเห็น

" ไม่ได้ เราทําเช่นนั้นไม่ได้เพราะมนุษย์ก็จะหาวิธีดํานําลงไปค้นหาความ สุขอยู่ดี" เทพเจ้าแห่งความสุขพูด

"ถ้าอย่างนั้นเราก็ควรจะนําความสุขไปไว้บนภูเขาที่สูงที่สุด ที่มนุษย์ยากจะปีนขึ้นไป" เทพเจ้าอีกองค์เสนอ

"ไม่ได้อีกเช่นกันท่าน เพราะว่าในที่สุดมนุษย์ก็จะคิดวิธีปีนขึ้นไปบนภูเขาและการแก่งแย่งกันก็จะไม่ลดน้อยลงด้วย"

เทพเจ้าทั้งหลายต่างก็ประชุมกันอย่างเคร่งเครียดเป็นเวลานาน
จนในที่สุด เทพเจ้าแห่งความสุขก็ตะโกนขึ้นมาว่า

"ข้า นึกออกแล้ว!!!"

"ท่านคิดอะไรอยู่หรือ?" เทพทุกองค์ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

"ข้าคิดออกแล้วว่าข้าจะนําไปซ่อนไว้ในที่ซึ่งมนุษย์น้อยคนนักจะคาดเดาได้
ข้าจะนําความสุขไปซ่อนไว้ในใจของพวกมนุษย์เอง"

"ซ่อนไว้ในใจหรือ?"

"ใช่ ข้าจะนําความสุขไป ซ่อนไว้ในใจของมนุษย์ทุกคน
การแก่งแย่งก็จะลดน้อยลงและมันก็จะมีมนุษย์น้อยคนที่สามารถรู้ได้ว่าความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใด
และ ด้วยวิธีนี้พวกมนุษย์ก็จะสามารถเลือกได้เองด้วยว่า พวกเขาอยากจะมีความสุขหรือไม่
เพราะว่าความสุขอยู่ในใจพวกเขาแล้วนั่นเอง" ....

 

โดย คุณสุญาโณ จงตระกูลศิริ