พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
วันที่ ๒๒ พฤศจิกายน
การกลับมาครั้งสุดท้ายของเรา
มีอยู่คราวหนึ่ง แทนที่จะสวดในใจ ดิฉันกลับหยิบหนังสือบทอ่านเกี่ยวกับฝ่ายจิตขึ้นมาอ่าน ดิฉันได้ยินคำพูดภายในวิญญาณที่ชัดเจนและทรงพลังว่าดังนี้“ลูกควรเตรียมโลกให้พร้อมสำหรับการกลับมาครั้งสุดท้ายของเรา”
ถ้อยความเหล่านี้ทำให้จิตใจดิฉันหวั่นไหวและถึงแม้ว่าดิฉันจะแสร้งทำหูทวนลม ดิฉันก็เข้าใจเป็นอย่างดีและไม่ติดใจสงสัยเลยแม้แต่น้อย ดิฉันต้องการออกจากวัดน้อย– ทันทีที่อ่อนใจจากสงครามรักกับพระเจ้า กับการอ้างเหตุผลว่าดิฉันไม่สามารถทำงานสำคัญนี้ให้สำเร็จได้–แต่กลับมีพลังบางอย่างดึงดิฉันไว้จนหมดแรง แล้วดิฉันได้ยินถ้อยความว่า “ลูกตั้งใจจะออกจากวัดน้อย แต่ลูกหนีเราไม่พ้นหรอกเพราะเราอยู่ทุกหนทุกแห่ง ลูกไม่สามารถทำอะไรด้วยตัวเอง แต่เมื่อมีเรา ลูกย่อมทำได้ทุกอย่าง” (บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๔๒๙)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
พระเยซูเจ้าข้า โปรดให้ลูกตระหนักถึงการประทับอยู่ของพระองค์ด้วยเถิด “พระเจ้าทรงกระทำดังนี้ เพื่อให้มนุษย์แสวงหาพระเจ้าแม้จะต้องคลำหา เขาก็ยังพบพระองค์ได้ เพราะพระองค์ทรงอยู่ไม่ห่างจากเราแต่ละคนเรามีชีวิต เคลื่อนไหวและมีความเป็นอยู่ในพระองค์”[กจ. ๑๗: ๒๗-๒๘]
พระเยซูเจ้าข้า “ลูกทำทุกสิ่งได้ในพระองค์ผู้ประทานพละกำลังแก่ข้าพเจ้า” [เทียบ ฟป. ๔: ๑๓]
พระเยซูเจ้า ผู้อ่อนหวาน ลูกไม่สามารถทำอะไรด้วยตัวเอง แต่เมื่อมีพระองค์ ลูกย่อมทำได้ทุกอย่าง“พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรบรรดาศิษย์ แล้วตรัสว่า สำหรับมนุษย์เป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระเจ้า ทุกอย่างเป็นไปได้” [มธ. ๑๙: ๒๖] ; “พระเยซูเจ้าตรัสว่า ถ้าทำได้น่ะหรือ ทุกสิ่งเป็นไปได้ทั้งนั้นสำหรับผู้มีความเชื่อ” [มก. ๙:๒๓]
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์
มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน
มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ [ยน. ๑๕: ๑๖]
(บทอัลเลลูยา: บูชามิสซาขอบพระคุณวันพุธสัปดาห์ที่ ๓๓)