พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 21 มีนาคม
จงไปในสันติสุขเถิด
“ลูกเอ๋ย จงบอกวิญญาณทั้งหลายว่าเรากำลังมอบความเมตตาของเราแก่เขาไว้เสมือนหนึ่งผู้แก้ต่าง เราเองกำลังสู้ความฝ่ายเขา และเรากำลังแบกรับพระพิโรธอันเที่ยงธรรมของพระบิดาของเราอยู่”
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๕๑๖)
20 เมษายน 1938 ออกเดินทางไปปราดนิก ดิฉันกังวลมากว่าเขาจะจัดให้ดิฉันอยู่ห้องคนไข้รวมจนต้องพบเจอกับเรื่องแสลงใจอีก ถ้าต้องอยู่แค่สัปดาห์หรือสองสัปดาห์ก็คงจะดี… แต่ดิฉันต้องอยู่ถึงสองเดือนหรือนานกว่านั้น ตอนเย็นดิฉันเข้าไปปรับทุกข์กับพระเยซูเจ้าในวัดน้อยอยู่เป็นนานพอเห็นพระเยซูเจ้า ดิฉันจึงระบายทั้งความเดือดร้อน ความกลัวตลอดจนความหวาดวิตกทั้งหมดให้พระองค์ฟัง พระองค์สดับฟังดิฉันอย่างเอ็นดู แล้วตรัสว่า “ลูกเอ๋ย จงสบายใจเถิดนะ เราอยู่กับลูก จงไปในสันติสุขเถิดทุกอย่างพร้อมแล้ว เราได้สั่งการเป็นกรณีพิเศษให้เขาจัดเตรียมห้องส่วนตัวไว้ให้ลูกแล้ว” ดิฉันกลับไปด้วยจิตใจที่สงบและสำนึกในพระคุณ
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๖๗๔)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
โอ พระเยซูเจ้า ผู้อ่อนหวาน “ผู้ที่รักธรรมบัญญัติของพระองค์มีสันติสุขเต็มเปี่ยม ไม่มีสิ่งใดทำให้เขาสะดุดล้ม” [สดด.๑๑๙:๑๖๕]
พระเยซูเจ้าองค์ความรักนิรันดร ขอขอบคุณพระองค์สำหรับสันติสุขภายในใจลูกในยามที่ลูกเผชิญหน้ากับความกลัว “เรามอบสันติสุขไว้ให้ท่านทั้งหลาย เราให้สันติสุขของเรากับท่าน เราให้สันติสุขกับท่าน ไม่เหมือนที่โลกให้ ใจของท่านอย่าหวั่นไหว หรือมีความกลัวเลย” [กจ.๔:๑๒]
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์