พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 4 พฤษภาคม
จงสำรวมจิตรำพึงถึงมหาทรมานของเรา
เมื่อถึงเวลาบ่ายสามโมง จงวิงวอนขอความเมตตาของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อคนบาปทั้งหลาย และหากทำได้แม้เพียงชั่วครู่ จงสำรวมจิตรำพึงถึงมหาทรมานของเรา โดยเฉพาะการยอมมอบตัวเราไว้ในพระหัตถ์ของพระเจ้าขณะที่เราเข้าตรีทูต นี่คือชั่วโมงแห่งความเมตตายิ่งใหญ่เพื่อชาวโลกทั้งมวล เราจะให้ลูกเข้ามาร่วมรับความเศร้าแสนสาหัสของเรา ระหว่างชั่วโมงนี้ เราจะไม่ปฏิเสธสิ่งที่วิญญาณเรียกร้องจากเราโดยพึ่งบารมีมหาทรมานของเรา...
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๓๒๐)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
พระเยซูเจ้าข้า “โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นเถิด น้ำท่วมขึ้นมาถึงคอแล้ว ข้าพเจ้ากำลังจมลงไปในโคลนลึก ไม่มีพื้นที่มั่นให้ยืนได้เลย ข้าพเจ้าจมลงไปในน้ำลึก กระแสน้ำกำลังพัดท่วมข้าพเจ้าข้าพเจ้าร้องจนหมดกำลัง คอแหบแห้ง ข้าพเจ้าคอยมองหาพระเจ้าจนนัยน์ตาฝ้าฟาง” (สดด.๖๙:๑-๓)
พระเยซูเจ้าองค์ความรักนิรันดร“พระอาณาจักรของพระองค์เป็นอาณาจักรที่ดำรงอยู่ตลอดไป อำนาจปกครองของพระองค์คงอยู่ทุกยุคทุกสมัย พระองค์ทรงซื่อสัตย์ต่อพระสัญญาทุกถ้อยคำของพระองค์ ทรงความรักมั่นคงในกิจการทั้งหลายของพระองค์” (สดด.๔๕:๑๓)
ข้าแต่พระเยซูผู้ทรงเป็นขุมกำลังและความหวังเดียวของลูก “พระมารดาของพระเป็นเจ้าเสด็จมาเยี่ยมดิฉันกลางดึก พระนางอุ้มพระกุมารเยซูไว้ในอ้อมแขน วิญญาณของดิฉันเปี่ยมไปด้วยความยินดีและดิฉันกล่าวว่า “พระแม่มารีย์ พระมารดาของลูก พระแม่ทราบไหมคะว่าลูกต้องทนทุกข์แค่ไหน” พระแม่ตอบดิฉันว่า “แม่รู้ว่าลูกต้องทนทุกข์ขนาดไหน แต่อย่ากลัวเลย แม่ร่วมส่วนในความทุกข์นี้กับลูกด้วย และแม่จะทำเช่นนี้เสมอไป” (บันทึกนักบุญโฟสตินา:๒๕)
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์