พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 12 มีนาคม
ทรมานกายด้วยการอดอาหาร
เมื่อเริ่มเทศกาลมหาพรต ดิฉันขออนุญาตพระสงฆ์ผู้ฟังแก้บาปของดิฉันทำการทรมานกายคราวนี้ด้วยการอดอาหาร ท่านให้ดิฉันลดอาหารแทน แต่ขณะรับประทาน ให้ดิฉันรำพึงถึงพระเยซูเจ้าขณะถูกตรึงบนไม้กางเขนว่าพระองค์ทรงรับเหล้าองุ่นผสมดีในลักษณะใด นี่จะเป็นการทรมานกายของดิฉัน ดิฉันไม่รู้หรอกว่าจะเป็นผลดีต่อวิญญาณตรงไหน ผลประโยชน์ก็คือดิฉันกำลังรำพึงถึงพระมหาทรมานของพระองค์อย่างต่อเนื่อง และเมื่อเป็นเช่นนั้น ขณะรับประทานอาหารดิฉันจึงไม่ได้ติดอกติดใจกับรสชาติอาหารแต่กลับคิดใคร่ครวญถึงการสิ้นพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๖๑๘)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
พระบิดานิรันดร องค์ความเมตตามิรู้จบสิ้นและพระคลังความเมตตาอันล้นเหลือ โปรดทอดพระเนตรอันเมตตามายังเราและโปรดเพิ่มพูนพระเมตตาของพระองค์แก่เราเถิด เพื่อว่าในช่วงเวลาที่ยากลำบาก เราจะไม่สิ้นหวังหรือท้อใจ แต่เราขอมอบตัวเราด้วยความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้า ให้เป็นไปตามน้ำพระทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ซึ่งก็คือความรักและพระเมตตานั่นเอง (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๕๐)
โอ้ความเมตตาอันสุดที่จะเข้าใจได้และไร้ซึ่งขอบเขต ใครเล่าจะเทิดทูนและนมัสการพระองค์ได้อย่างคู่ควร คุณลักษณะสูงสุดของพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพคือความหวังอันหวานชื่นของคนบาป (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๕๐)
โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์