พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวน​เก​ท​เส​มนีว่า  “ท่าน​ตื่น​เฝ้า​อยู่​กับ​เรา​สัก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ไม่​ได้​หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....

“จง​พัก​อยู่​กับ​พวกเรา​เถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]

วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)

วันที่ 15 มีนาคม 

การทรมานกายเล็ก ๆ น้อย ๆ

10 กุมภาพันธ์ (1937) วันนี้เป็นวันพุธรับเถ้าระหว่างพิธีมิสซา ดิฉันสัมผัสความเจ็บปวดของพระเยซูเจ้าตามร่างกายในช่วงเวลาสั้นๆ มหาพรตคือช่วงเวลาพิเศษทีเดียวสำหรับงานของพระสงฆ์ เราควรสนับสนุนพวกท่านในการช่วยวิญญาณให้รอด

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๓๑)

การทรมานกายเล็กๆน้อยๆสำหรับเทศกาลมหาพรต ถึงแม้ว่าดิฉันมุ่งหวังจะทำการทรมานกายอย่างหนัก แต่ดิฉันก็ไม่สามารถทำได้เหมือนแต่ก่อนเพราะดิฉันอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลที่เข้มงวดของแพทย์ แต่ดิฉันสามารถทำการทรมานกายเล็กๆน้อยๆได้ เบื้องต้นก็คือ นอนโดยไม่หนุนหมอน ทนหิวบ้าง สวดสายประคำพระเมตตา–ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าสอนดิฉันไว้–ทุกวันโดยกางแขนออกเป็นรูปไม้กางเขน และบางครั้งก็กางแขนภาวนาโดยไม่มีข้อกำหนด จุดประสงค์ก็คือ เพื่อวิงวอนขอพระเมตตาเพื่อคนบาปที่น่าสงสารทั้งหลาย และเพื่อขอให้บรรดาพระสงฆ์มีพลังที่จะทำให้คนบาปสำนึกกลับใจ

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๓๔)

ภาวนาตอบรับพระเมตตา

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า องค์ความรักของลูก ในแต่ละวันลูกจงนำวิญญาณของกลุ่มต่างๆมาชุบลงไปในมหาสมุทรแห่งพระเมตตาของพระองค์ (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๒๐๙) 

ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้ทรงเมตตายิ่ง พระองค์ทรงสงสารและทรงยกโทษแก่ลูกเป็นนิจ โปรดอย่าทอดพระเนตรมายังบาปของลูก แต่ทรงเห็นแก่ความไว้วางใจที่ลูกถวายแด่พระคุณความดีอันหาที่สุดมิได้ของพระองค์ (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๒๑๑) 

โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!

 

อาแมน

คุณพ่อเอนก นามวงษ์