พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 9 เมษายน
จงวางใจในพระมหาทรมานขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ทุกคนจงวางใจในพระมหาทรมานขององค์พระผู้เป็นเจ้าและฝากความหวังไว้กับพระเมตตาของพระองค์เถิด พระเจ้าย่อมไม่ระงับพระเมตตาต่อใครฟ้าและดินจะเปลี่ยนแปลง แต่พระเมตตาของพระเจ้าจะไม่มีวันสูญสิ้นเลย
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินาข้อ ๗๒)
เมื่อเวลาผ่านไปสองสัปดาห์ในลักษณะนี้ ดิฉันจึงโอดครวญกับองค์พระผู้เป็นเจ้าในเย็นวันหนึ่งว่าดิฉันหนักใจมากและดิฉันไม่สามารถแม้แต่จะเตรียมจิตใจการรำพึงเพราะไม่มีแสงไฟ และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่าพระองค์จะมาหาทุกเย็นและบอกหัวข้อการรำพึงของวันถัดไป หัวข้อการรำพึงเหล่านี้เกี่ยวข้องกับพระมหาทรมานอันน่าเศร้าสลดของพระองค์เสมอ พระองค์จะกล่าวว่า “จงพิจารณาความเจ็บปวดของเราต่อหน้าปิลาต” และด้วยเหตุนี้ดิฉันจึงรำพึงถึงพระมหาทรมานอันน่าเศร้าสลดของพระองค์เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ทีละหัวข้อ จากเวลานั้นมา วิญญาณดิฉันก็เริ่มมีความสุขมากและดิฉันก็ไม่ต้องการทั้งคนมาเยี่ยม ทั้งแสงไฟอีกต่อไป
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินาข้อ ๔๖)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
ข้าแต่พระเป็นเจ้าที่มิอาจเข้าใจได้! ลูกตระหนักว่าตัวตนของลูกสลายไปในพระองค์ดุจเดียวกับน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทร ลูกตระหนักว่าพระองค์ทรงประทับอยู่ภายในลูกและเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของลูก พระองค์อยู่ในสรรพสิ่งรอบกายลูก อยู่ในสิ่งสารพัดที่เกิดขึ้นกับลูก (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๔๗๘)
โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์