พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวน​เก​ท​เส​มนีว่า  “ท่าน​ตื่น​เฝ้า​อยู่​กับ​เรา​สัก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ไม่​ได้​หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....

“จง​พัก​อยู่​กับ​พวกเรา​เถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]

วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)

วันที่ 13 พฤศจิกายน  

จงเพ่งพิศบาดแผลของเรา

ตอนค่ำ ดิฉันเห็นพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขน พระโลหิตอันประเสริฐยิ่งของพระองค์หลั่งไหลออกมาจากพระหัตถ์ พระบาทและพระสีข้างของพระองค์ หลังจากนั้นสักพัก พระเยซูเจ้าตรัสกับดิฉันว่า“ทั้งหมดนี้ก็เพื่อความรอดของวิญญาณทั้งหลาย ลูกรัก จงพิจารณาให้ดีว่าลูกกำลังทำอะไรเพื่อความรอดของวิญญาณเหล่านั้น”ดิฉันทูลตอบว่า “พระเยซูเจ้าข้า เวลาที่ลูกเฝ้าดูความทุกข์ทรมานของพระองค์ ลูกเห็นว่าลูกแทบจะไม่ได้ทำสิ่งใดเพื่อความรอดของวิญญาณเลย” แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับดิฉันว่า “ลูกเอ๋ย จงรู้ไว้เถิดว่า มรณสักขีกรรมที่ลูกทนรับเงียบ ๆ ในแต่ละวันตามประสงค์ของเรานั้น ได้นำวิญญาณเป็นอันมากเข้าสู่สวรรค์ และเมื่อใดที่ลูกเห็นว่าความทรมานของลูกมากเกินกำลัง ก็จงเพ่งพิศบาดแผลของเรา แล้วลูกจะเอาชนะการเหยียดหยามและการตัดสินของมนุษย์ได้  การรำพึงถึงมหาทรมานของเราจะช่วยให้ลูกเอาชนะทุกอย่างได้ ดิฉันเข้าใจหลายเรื่องที่ไม่สามารถเข้าใจก่อนหน้านี้”

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๑๘๔)

ภาวนาตอบรับพระเมตตา

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า “พระองค์สามารถบันดาลให้วิญญาณของลูกมีความสามารถในการเข้าใจได้อย่างครบถ้วนว่าพระองค์คือใคร...โปรดนำลูกเข้าสู่ความสนิทสัมพันธ์กับพระองค์ตราบเท่าที่ธรรมชาติมนุษย์สามารถรับการนำได้ด้วยเทอญ” (บันทึกนักบุญโฟสตินา:๑๖๓๑)    

ข้าแต่พระบิดาแห่งความเมตตา “โปรดพิจารณาเครื่องบูชาจากดวงใจของลูกผ่านทางบาดแผลในดวงพระทัยของพระเยซูเจ้าเถิด” (บันทึกนักบุญโฟสตินา:๒๓๙)

โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!

 

อาแมน

คุณพ่อเอนก นามวงษ์