ก้าวไปกับโป๊ป #201 : จงเป็นอิสระจากทุกสิ่งที่เรายึดติดและสร้างหนทางสำหรับพระเจ้า

จงเป็นอิสระจากทุกสิ่งที่เรายึดติดและสร้างหนทางสำหรับพระเจ้า (Be free from attachments, make way for the Lord)

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 มกราคม 2023 พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงเทศน์สอนบรรดาผู้แสวงบุญก่อนนำสวดบททูตสวรรค์แจ้งข่าว ณ นครรัฐวาติกัน เกี่ยวกับการเป็นพยานยืนยันของนักบุญยอห์นผู้ทำพิธีล้างนพระวรสาร หลังจากที่ท่านได้ทำพิธีล้างให้กับพระเยซูเจ้า ที่กล่าวว่า “บุรุษผู้หนึ่ง จะมาภายหลังข้าพเจ้า แต่นำหน้าข้าพเจ้า เพราะอยู่มาก่อนข้าพเจ้า” (ยน 1:31) จากคำพูดนี้ทำให้เห็นภารกิจของท่านนักบุญยอห์น ในการเตรียมหนทางล่วงหน้าสำหรับพระเยซูเจ้า ผู้ทรงเป็นพระเมสสิยาห์ เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาแล้วท่านยอห์นจึงจำเป็นต้องถอยออกไป หรือลดบทบาทของตนเองลง

จิตวิญญาณแห่งการรับใช้ (Spirit of Service)

บางคนอาจคิดว่าท่านยอห์นสมควรที่จะได้ “รับรางวัล” หรือ “ตำแหน่งอันโดดเด่น” จากพระเยซูเจ้า ตรงกันข้าม ท่านกลับลดบทบาทของตนเองลง และชี้ให้ทุกคนเห็นว่าพระเยซูเจ้าคือ “ลูกแกะของพระเจ้า ผู้ทรงลบล้างบาปของโลก” (ยน 1:29) นั่นแสดงให้เห็นว่า นักบุญยอห์นไม่ได้ผูกตนเองไว้กับใคร ตำแหน่ง ทรัพย์สิน คำชมเชย หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่ปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระอย่างแท้จริง และนี่คือสัญลักษณ์ “แห่งการเป็นศิษย์ของพระเยซูเจ้าอย่างแท้จริง” เพราะ “ความสุขที่แท้จริงคือการได้รู้จักพระเยซูเจ้า

อิสระจากสิ่งที่เรายึดติด (Freedom from attachments)

“การหลีกทาง เพื่อเรียนรู้ที่จะจากไป: ฉันทำภารกิจนี้เสร็จแล้ว ฉันได้ประชุมเสร็จแล้ว ฉันจะหลีกทางและออกจากห้องนี้เพื่อไปหาพระเจ้า รู้จักถอยห่าง ไม่เอาอะไรตอบแทน” จิตวิญญาณแห่งการรับใช้ของนักบุญยอห์น และความสามารถในการลดบทบาทของตนเองลง เมื่อกระทำภารกิจของตนเองสำเร็จลง แสดงให้เห็นความสำคัญของความจำเป็นในการเป็นอิสระจากสิ่งที่ผูกมัด ซึ่งปกติแล้วจะเป็นการง่ายที่จะ "ผูกมัด" กับตำแหน่งในชีวิตของเรา การได้รับการเคารพสรรเสริญ รางวัล มีชื่อเสียง

แต่การรับใช้ที่แท้จริงเกี่ยวข้องกับการให้เปล่า การดูแลผู้อื่นโดยไม่หวังผลประโยชน์สำหรับตนเอง และอาจกลายเป็นเรื่องรองลงมา เมื่อเรายึดติดกับความปรารถนาของตนเองมากยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับนักบุญยอห์น เราสามารถปลูกฝังคุณธรรมของความสุภาพถ่อมตนในเวลาที่เหมาะสมและเป็นพยานว่า “พระเยซูคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเรา”

การรู้ว่าเมื่อไหร่ที่สมควรจะหลีกหนีออกไป (Knowing when to step aside)

ในชีวิตของคนเราอาจจะมีหลายบทบาทที่จะต้องกระทำ เช่น บาทหลวงถูกเรียกให้ทำการเทศน์สอนเกี่ยวกับพระวรสาร การเฉลิมฉลองพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ เพื่อที่จะนำทุกคนให้เข้ามาใกล้กับพระเยซูเจ้า

บรรดาพ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องเลี้ยงดูลูกของตนเองด้วยความเสียสละอันยิ่งใหญ่ เพื่อที่จะทำให้ลูก ๆ ได้ค้นพบหนทางของพวกเขา ภารกิจที่กระทำต่อเพื่อน ๆ ของเรา ต่อคู่สมรส และในหมู่คณะต่าง ๆ ของเรา ซึ่งเกี่ยวข้องกับการให้บริการและการรับใช้ทุกคนอยู่เสมอ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ไม่ควรที่จะทำให้เรายึดติด หรือเกี่ยวข้องกับตัวตน (ego) ของเรา

การรู้ว่าเมื่อใดควรหลีกหนี การปลดปล่อยตนเองจากความยึดติดในตัวตน และความปรารถนาของเรา เป็นสิ่งที่ท้าทาย แต่จำเป็นในฐานะขั้นตอนหนึ่งที่สำคัญเพื่อที่จะทำให้เราได้เติบโตในจิตตารมณ์แห่งการรับใช้อย่างแท้จริง ด้วยหัวใจที่มีเสรีภาพ หรืออิสรภาพจากภายใน

ให้เราพิจารณาชีวิตของตนเอง และถามตนเองว่า เรายังมีที่ว่างสำหรับผู้อื่นในชีวิตของเราหรือไม่ คือ การรับฟังพวกเขาอย่างจริงใจ และยอมรับเสรีภาพของพวกเขา โดยไม่ต้องเรียกร้องการยอมรับในสิ่งที่เราทำเพื่อคนอื่น เรารู้วิธีที่จะชื่นชมยินดีเมื่อผู้คนเดินไปตามทางของตัวเอง และทำตามเสียงเรียกร้องของพวกเขา แม้ว่านั่นหมายความว่า เราจะต้องปล่อยมือจากพวกเขา เช่นเดียวกับที่เราชื่นชมยินดีในความสำเร็จของพวกเขาด้วยความจริงใจ

ขอพระแม่มารีย์ ผู้รับใช้ของพระเจ้า ช่วยเราให้เป็นอิสระอย่างแท้จริงจากสิ่งต่าง ๆ ที่เราผูกมัด เพื่อสร้างหนทางที่ทำให้เราได้พบกับพระเจ้า และมีพื้นที่ว่างสำหรับคนอื่น ๆ และอย่าลืมภาวนาให้กับผู้ที่เดือดร้อนจากภัยสงครามในยูเครนด้วย