หลังจากพระเยซูเจ้ากลับคืนชีพ พระองค์แสดงความเมตตาที่ยิ่งใหญ่แก่บรรดาอัครสาวก แม้ว่าพวกเขาจะหนีพระองค์ไปในช่วงเวลาพระมหาทรมานของพระองค์

          พระองค์ไม่ได้ตำหนิพวกเขา แต่ประโยคแรกที่พระเยซูเจ้าตรัสกับอัครสาวกคือ  “สันติสุข​จง​สถิต​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เถิด” (ยน.20:19) และพระองค์ยังคงไว้วางใจอัครสาวกโดยการ “พระ​บิดา​ทรง​ส่ง​เรา​มา​ฉันใด เรา​ก็​ส่ง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไป​ฉันนั้น” (ยน.20:21)

          ในขณะที่พระเยซูเจ้ามอบหมายภารกิจให้กับอัครสาวกนั้น พวกเขายังกลัวอยู่ (ยน.20:19)

          พระองค์ทรงประทานพระจิตแก่พวกเขา “จงรับพระจิตเถิด”  (ยน.20:22)

          พระองค์ให้โอกาสอีกครั้งแก่โทมัสผู้สงสัย (ยน.20:27);

          พระองค์ให้โอกาศอีกครั้งแก่เปโตรหลังจากปฏิเสธพระองค์ (ยน.21:15)

          พระเยซูเจ้าช่าง “เปี่ยมด้วยพระเมตตา” (อฟ.2:4)

          ด้วยความพระเมตตาของพระเยซูเจ้า พระองค์ให้โอกาสอัครสาวกเป็นพยานถึงพระเมตตาของพระองค์

ด้วยความพระเมตตาของพระเยซูเจ้า พระองค์ให้โอกาสครสิตชนเสมอ และเป็นคริสตชนเป็นพยานถึงพระเมตตาของพระองค์

          พระเยซูเจ้าปรารถนให้คริสตชน “เป็น​ผู้​เมตตากรุณา​ดังที่​พระ​บิดา​ของ​ท่าน​ทรง​พระ​เมตตากรุณา​เถิด”

ภาวนา: พระเยซูเจ้าข้า ลูกวางใจในพระองค์

ข้อตั้งใจ: ใคร​เล่า​ชนะ​โลก​ได้ถ้า​มิใช่​ผู้​ที่​เชื่อ​ว่า​พระ​เยซู​เจ้า​เป็น​พระ​บุตร​ของ​พระ​เจ้า (1ยน. 5:5)

คุณพ่อเอนก นามวงษ์

รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com