รำพึงพระวาจาประจำวัน วันจันทร์ที่ 9 กันยายน 2562 วันจันทร์สัปดาห์ที่ 23 เทศกาลธรรมดา (ปีคี่) {คส 1:24-2:3;เพลงสดุดี 62:5-6, 8; ลก.6:6-11} <<วันสับบาโตอีกวันหนึ่งพระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในศาลาธรรมและทรงสั่งสอนที่นั่นมีชายคนหนึ่งมือขวาลีบ>> {ลก.6:6}
พระวาจาวันนี้ บรรดาฟาริสีและธรรมาจารย์กำลังจ้องดูพระเยซูเจ้าจะกระทำผิดในวันสับบาโตไหม? เพราะบรรดาฟาริสีและธรรมาจารย์คิดล่วงหน้าก่อนแล้วว่าพระองค์คงต้องรักษาคนมือขวาลีบในวันสับบาโตแน่ ๆ เหตุผลเดียวที่พวกเขาจ้องมองพระองค์ก็คือ <<เพื่อจะหาเหตุกล่าวโทษพระองค์>>. {ลก.6:7}หากพิจารณาเรื่องราวในพระวรสาร พระเยซูเจ้าไม่ได้ฝ่าฝืนระเบียบวันสับบาโต พระองค์ไม่ได้ทำงาน แต่พระองค์รักษาคนมือลีบด้วยการตรัส เหมือนกับพูดคุยกันธรรมดา ไม่ได้ออกแรงอะไร <<ลุกขึ้นมายืนตรงกลางนี่ซิ>>. {ลก.6:8}ตอ่มาพระองค์ตรัสว่า<<จงเหยียดมือออกซิ>>. {ลก.6:10}<<เขาก็ทำตามและมือของเขาก็หายเป็นปกติ>>. {ลก.6:10} การจับจ้อง มองหาความผิดของฟาริสีต่อการกระทำของพระเยซูเจ้าในวันสับบาโต กลายเป็น การรักษาคนเจ็บป่วยในวันสับบาโต ไม่มีความรุนแรง ไม่มีการทำงานในวันสับบาโต มีแต่การเยียวยารักษาที่ยิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้า ชาวยิวสมัยพระเยซูเจ้าต้องถือบทบัญญัติมากถึง 612 ข้อ บทบัญญัติเหล่านี้เป็นการขยายความมาจากพระบัญญัติ 10 ประการ โดยธรรมาจารย์และฟาริสี เป็นการวางภาระให้กับชาวยิวในสมัยนั้น พระองค์ จึงตรัสกับชาวยิวในสมัยนั้นว่า <<ท่านทั้งหลายที่เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนักจงมาพบเราเถิดเราจะให้ท่านได้พักผ่อน>>. {มธ.11:28}<<เพราะว่าแอกของเราอ่อนนุ่มและภาระที่เราให้ท่านแบกก็เบา>>. {มธ.11:28} ดังนั้น สิ่งที่พระเยซูเจ้าแสดงให้เห็นในวันนี้คือ ข่าวดี วันสับบาโตต้องเป็นวันแห่งการทำความดี เป็นวันแห่งการช่วยชีวิต มากกว่า การกระทำ การมนัสการพระเจ้าเป็นแค่ตามกฎระเบียบ แต่ภายในใจนั้นไม่ได้คิดถึงคุณงามความดีที่กำลังกระทำ ไม่ว่าวันไหน ๆ ก็เป็นวันที่คริสตชนต้องดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อ ที่แสดงออกด้วยการกระทำดี <<ท่านทั้งหลายจงเชื่อเราเถิดว่าเราดำรงอยู่ในพระบิดาและพระบิดาก็ทรงดำรงอยู่ในเราหรืออย่างน้อยท่านทั้งหลายจงเชื่อเพราะกิจการเหล่านี้เถิด>>. {ยน.14:11}
>>เราประกาศถึงพระคริสตเจ้าพระองค์นี้โดยเตือน และสอนทุกคนให้มีความรู้ทุกอย่าง เพื่อให้แต่ละคนดีพร้อมเดชะพระคริสตเจ้า<< {คส.1:28}
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|