แก่นแท้ความศรัทธา

ต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้า  

          แก่นแท้ความศรัทธาต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้าก็คือจิตแห่งการ “วางใจ” ในพระองค์การวางใจในพระเยซูเจ้า ไม่เพียงแต่จะหมายถึง ความหวัง เท่านั้น แต่ยังหมายถึง ความเชื่อ ความรัก ความสุภาพ ความพากเพียร ด้วย

          ปราศจาก “การวางใจ” ในพระเยซูเจ้า ความศรัทธาต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้า ไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง เมื่อการภาวนาต่อพระเมตตา กลายเป็นการพูด การท่องแบบนกแก้ว
นกขุนทอง ไม่รู้ความหมาย ก็แค่พูดตามคนสอนเท่านั้น เมื่อเป็นเช่น ภาวนาพระเมตตาแต่ภายในจิตใจยังไม่มั่นใจในคำภาวนาที่ผู้ภาวนาได้สวดวอนขอต่อพระเมตตา

          จิตแห่งการ “วางใจ” ต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้า ไม่ใช่การนอน ยืน นั่ง อยู่เฉยๆ และไม่ใช่คิดว่าพระเยซูเจ้าสัญญาใครที่ศรัทธาต่อพระเมตตาของพระองค์ พระองค์ช่วยให้เรารอดเลย แค่สวดสายประคำพระเมตตาแค่นี้ ก็ไปสวรรค์โดยตรงแล้ว อันนี้คิดผิด เพราะว่าในขณะที่ผู้สวดสายประคำพระเมตตา ยังคงนินทาคนอื่นต่อไป ยังคงเอาเปรียบคนอื่นต่อไป ยังคงทำบาปต่อไป ไม่มีการกลับใจ ไม่มีการเป็นทุกข์ถึงบาป ไม่เคยไปแก้บาป นานๆ รับศีลมหาสนิทสักที

          ดั้งนั้น ผู้มีจิตแห่งการ “วางใจ” ต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้าต้องมีการกลับใจอย่างต่อเนื่อง พระเยซูเจ้าตรัสกับนักบุญ
โฟสตินาว่า  “ไม่มีวิญญาณใดที่เข้ามาหาเราแล้วจะจากไปโดยไม่ได้รับความบรรเทา” (บันทึกวิญญาณโฟสตินา: 1777) และพระเยซูเจ้าได้อธิบายต่อว่า “เราเปิดหัวใจของเราให้เป็นต้นธารความเมตตาที่ไหลอยู่ตลอดเวลา ขอให้วิญญาณทั้งหลายจงเข้ามาตักตวงชีวิตจากต้นธารนี้ ให้พวกเขาเข้ามาหาทะเลความเมตตานี้ด้วยความวางใจมากๆ คนบาปจะได้รับความเป็นธรรม ส่วนคนชอบธรรมจะยิ่งมั่นใจในความดี ใครก็ตามที่วางใจในความเมตตาของเราย่อมมีแต่สันติสุขของพระเจ้าเมื่อเขาจะสิ้นใจ” (บันทึกวิญญาณ
โฟสตินา:1520) “เราปรารถนาจะมอบพระหรรษทานซึ่งเหนือความคาดคิดให้แก่วิญญาณเหล่านั้นที่วางใจในความเมตตาของเรา” (บันทึกวิญญาณโฟสตินา:687)

          ด้วยเหตุนี้ผู้มีจิตแห่งการ “วางใจ” ต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้าจะต้องเข้าพระเยซูเจ้าด้วยและต้องกลับใจไม่ใช่การนอน ยืน นั่ง อยู่เฉยๆ

          แก่นแท้ความศรัทธาต่อพระเมตตาของพระเยซูเจ้าก็คือ “เมื่อเราหิวท่านให้เรากิน เรากระหายท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้าท่านก็ต้อนรับ” (มธ.25:35) แก่นแท้ความศรัทธต่อ
พระเมตตาของพระเยซูเจ้าต้องรักเพื่อนพี่น้องของตนด้วย ไม่ใช่ฉันศรัทธาต่อพระเมตตาแต่ไม่เคยมองเห็นความเดือนร้อนของเพื่อนพี่น้อง พระเยซูเจ้าสอนนักบุญโฟสตินาว่า “ลูกรัก เมื่อเราเรียกร้องผ่านลูกให้คนทั้งหลายสักการะความเมตตาของเรานั้น ลูกควรเป็นคนแรกที่แสดงความวางใจในความเมตตาของเราให้เห็นเด่นชัด เราเรียกร้องให้ลูกทำกิจเมตตาซึ่งเกิดจากความรักที่มีต่อเรา ลูกควรแสดงความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ ทุกเวลาและทุกสถานที่ ลูกไม่ควรหลีกเลี่ยงหรือพยายามหาข้อแก้ตัวที่จะไม่ทำกิจเมตตานี้” (บันทึกวิญญาณโฟสตินา:742)

          ดังนั้นทุกครั้งที่เราวอนขอพระเยซูเจ้าว่า “พระเยซูเจ้าเจ้าข้า ลูกวางใจในพระองค์” ให้เราวางใจพระองค์ 100% แม้การวางใจของเราจะมีความลังเล สงสัย 99.999999999999999999 ก็ไม่ได้ ต้องวางใจในพระเมตตาของพระเยซูเจ้า 100% เท่านั้น

คุณพ่อเอนก นามวงษ์