(ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต)

ลูกสาววัย 3 ขวบของนายพลทหารใหญ่ท่านหนึ่ง
กำลังอยู่ในวัยน่ารักน่าชัง ท่านนายพลทหารผู้นี้
ได้ชื่อว่าเป็นนายพลจอมเจ้าระเบียบเพราะท่าน
เป็นคนที่เคร่งครัดวินัยอย่างที่สุด

วันหนึ่งคุณแม่กำลังสังเกตเห็นความอึดอัดของลูกสาว
จึงได้พูดกับคุณพ่อนายพลว่า

“จะมีประโยชน์อะไรที่ พ่อจะต้องทำตนเป็น
คนเคร่งเจ้าระเบียบกับลูกสาวตัวเล็กๆที่กำลัง
อยู่ในวัยกำลังซนขณะนี้ ทำไมพ่อจึงไม่ใช้
กฎวินัยแต่เพียงเล็กๆน้อยๆกับลูกของเรา
ก่อนละคะ”

ท่านนายพลยังคงเคร่งระเบียบอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง
ท่านเรียกลูกสาวตัวน้อยเข้ามาแล้วบอกว่า

“ตั้งแต่นี้ต่อไป เธอจะต้องเป็นคนที่มี
ระเบียบวินัยดีที่สุด”

“ค่ะ พ่อ” เด็กน้อยตอบ

“ห้ามเรียกฉันว่าพ่อเฉยๆทุกครั้งที่พูดกับฉัน
เธอต้องลงท้ายด้วยคำว่า ค่ะ ท่านคุณพ่อ
นายพลที่เคารพ”

วันหนึ่งท่านนายพลได้ออกไปเดินซื้อของที่
ห้างสรรพสินค้าพร้อมกับลูกสาว แต่ลูกสาวต้องการ
ที่จะเดินเที่ยวตามลำพัง ท่านนายพลยินยอมให้
อนุญาต ขณะที่นั่งรถไปยังห้างสรรพสินค้า ระหว่าง
ทางนั้นเอง คุณพ่อซึ่งเป็นผู้ขับรถเองรู้สึกแปลกใจ
ที่มีมือคู่น้อยมากอดคอจากด้านหลังของเขา
พร้อมกับได้ยินเสียงกระซิบที่ข้างหูของเขาว่า....

คำถาม

1. เด็กน้อยกล่าวอะไรกับคุณพ่อเจ้า
ระเบียบของเขา?

2. เรื่องนี้มีบทสอนอะไร?

คำตอบ

1. คุณพ่อคะหนูรักคุณพ่อมากเลยคะ
ท่านคุณพ่อนายพลที่เคารพ

2. เด็กน้อยไม่ได้เป็นนายทหาร ดังนั้นท่าน
นายพลก็เป็นคุณพ่อที่น่ารักของเธอ

สำหรับภรรยา เขาควรเป็นสามีที่ดี ที่สัตย์ซื่อ
สำหรับน้องสาว เขาควรเป็นพี่ชายที่น่าเคารพ
สำหรับคุณพ่อคุณแม่ เขาจะต้องเป็นลูกที่กตัญญู

เขาควรแสดงตนเป็นนายทหารเมื่ออยู่ในกรมทหาร
ในเวลาปฏิบัติหน้าที่ เราแต่ละคนมีบทบาทหน้าที่
ที่จะต้องแสดงตามแต่สถานการณ์ และแล้วแต่บุคคล
ที่เราจะต้องพบปะด้วย ถ้าเรายึดมั่นในตำแหน่ง
หน้าที่ใดหน้าที่หนึ่งแล้วใช้กับทุกๆคน โดยไม่รู้จัก
แยกแยะ ชีวิตคงเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม

เราต้องรู้จักปรับเปลี่ยนบทบาทของเราให้เหมาะสม
ชีวิตจึงจะมีความสุขได้ ไม่ว่าจะอยู่กับใคร

โดย คุณสุญาโณ จงตระกูลศิริ