เมื่อเที่ยงวันอาทิตย์ที่ 17 กันยายน 2023 ก่อนนำอธิษฐานภาวนาบททูตสวรรค์แจ้งสาร พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงเตือนเราให้ให้อภัยเสมอ เหมือนกับที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำในพระเมตตาอันไม่มีขอบเขตของพระองค์ โดยสังเกตว่า การเลียนแบบความเมตตาอันเปี่ยมล้นด้วยความรักของพระเจ้าซึ่งประเมินค่าไม่ได้จากพระเจ้า จะทำให้จิตใจเรากลับคืนสู่สันติสุข

#เจ็ดครั้งเจ็ดสิบหน (Seventy-seven times)

จากพระวรสารประจำวัน นักบุญเปโตรทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพเจ้าจะต้องยกโทษให้พี่น้องของข้าพเจ้ากี่ครั้งถ้าเขาทำผิดต่อข้าพเจ้า? มากถึงเจ็ดครั้งเหรอ? เลขเจ็ดในพระคัมภีร์เป็นตัวเลขที่บ่งบอกถึงความสมบูรณ์ ดังนั้น นักบุญเปโตรจึง "ใจกว้างมากในการตั้งสมมติฐานของคำถามของเขา"

“แต่พระเยซูเจ้าไปไกลกว่านั้น และทรงตอบคำถามนี้ว่า 'เราไม่ได้บอกท่านว่ามากถึงเจ็ดครั้ง แต่มากถึงเจ็ดครั้งเจ็บสิบหน”

“พระเยซูเจ้าทรงบอกกับเขาว่า เมื่อคุณให้อภัย คุณไม่ได้คำนวณ เป็นการดีที่จะให้อภัยทุกสิ่งและตลอดไป! พระเจ้าทรงกระทำเช่นนี้เช่นเดียวกับเรา ผู้ที่วิงวอนขอการอภัยจากพระเจ้า ก็สมควรที่จะกระทำเช่นนี้กับผู้อื่นด้วยเช่นเดียวกัน นั่นก็คือ ให้อภัยเสมอไป”

#พระเจ้าให้อภัยอย่างนับไม่ถ้วน (God forgives incalculably)

“ข้อความของพระเยซูเจ้าชัดเจน: พระเจ้าทรงให้อภัยอย่างเหลือล้น เกินกว่าจะวัดได้ทั้งหมด”

พระเจ้าทรงกระทำด้วยความรักและไม่มีเงื่อนไข เราไม่สามารถตอบแทนพระองค์ได้ แต่เมื่อเราให้อภัยพี่น้องของเรา เราก็เลียนแบบพระองค์ การให้อภัยจึงไม่ใช่ความดีที่ใคร ๆ จะสามารถที่จะทำหรือจะไม่ทำก็ได้ แต่ต้องออกแรงและพยายาม"

สิ่งนี้ถือเป็น "เงื่อนไขพื้นฐาน" สำหรับผู้ที่เป็นคริสตชน “พระเจ้าประทานชีวิตของพระองค์เพื่อเรา และไม่มีทางที่เราจะชดเชยความเมตตาของพระองค์ได้…”

#เหมือนออกซิเจน (Like oxygen)

อย่างไรก็ตาม โดยการสอดคล้องกับพระกรุณาของพระองค์ นั่นคือโดยการให้อภัยซึ่งกันและกัน เราสามารถเป็นพยานถึงพระองค์ หว่านชีวิตใหม่รอบตัวเรา “เพราะว่านอกจากการให้อภัยแล้ว ก็ไม่มีความหวัง นอกจากการให้อภัยแล้ว ก็ไม่มีสันติสุข”

“การให้อภัย” เป็นออกซิเจนที่ทำให้อากาศที่ปนเปื้อนด้วยความเกลียดชังบริสุทธิ์ เป็นยาแก้พิษของความขุ่นเคือง เป็นหนทางบรรเทาความโกรธ และรักษาโรคต่าง ๆ มากมายในหัวใจที่ปนเปื้อนสังคม”

#คำถามที่ต้องไตร่ตรอง (Questions to ponder)

พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงถามบรรดาประชาชนให้ถามตนเองถึงคำตามสำคัญ ๆ ดังต่อไปนี้ คือ

เราเชื่อว่าสิ่งที่เราได้รับจากพระเจ้า คือของขวัญแห่งการให้อภัยอย่างหาที่สุดมิได้ใช่หรือไม่? เรารู้สึกถึงความชื่นชมยินดีเมื่อเรากำลังรู้ว่า พระเจ้าพร้อมเสมอที่จะให้อภัยเราเมื่อเราทำผิดพลาด ซึ่งแตกต่างจากผู้อื่น? และแม้กระทั่งบางครั้งที่เราไม่สามารถให้อภัยตัวของเราเองได้?

ในบริบทนี้ เราต้องถามตัวของเราเองในทางกลับกันว่า เราพร้อมที่จะให้อภัยผู้อื่นที่กระทำความผิดต่อเราหรือไม่?

#การบ้าน (Some homework)

ข้าพเจ้าจึงขอเสนอแบบฝึกหัดบางประการให้กับพวกคุณ ให้เราแต่ละคนได้พยายามในตอนนี้ ถึงใครบางคนที่ทำให้เราเจ็บปวด และขอให้พระเป็นเจ้าประทานความเข้มแข็งให้กับเรา เพื่อที่เราจะสามารถให้อภัยพวกเขาได้ และให้เราได้ให้อภัยพวกเขาด้วยความรักที่มาจากพระเจ้า

มันจะเป็นการดีสำหรับเรา มันจะเป็นการฟื้นฟูสันติภาพในจิตใจของเรา ให้เราอธิษฐานภาวนาต่อพระแม่มารีย์ พระแม่แห่งความเมตตา ได้ช่วยเหลือเราให้ยอมรับพระหรรษทานของพระเจ้า และให้อภัยซึ่งกันและกัน