บทที่ 2 ข้าพเจ้าเชื่อในพระเยซูคริสตเจ้า พระบุตรหนึ่งเดียวของพระเจ้า

2.2 “พระเยซูคริสตเจ้าทรงรับทรมานสมัยปอนทิอัส ปิลาตทรงถูกตรึงกางเขน ตายและฝังไว้”

ธรรมล้ำลึกปัสกาของพระเยซูเจ้ามีความสำคัญอย่างไร

       ประกอบด้วยพระทรมาน การสิ้นพระชนม์ การกลับคืนพระชนมชีพและการรับพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ เป็นศูนย์กลางความเชื่อของคริสตชน เนื่องจากแผนการช่วยให้รอดพ้นของพระเจ้าถูกกระทำให้สำเร็จเพียงครั้งเดียวสำหรับตลอดไป ด้วยการไถ่กู้ของพระเยซูคริสตเจ้า

พระเยซูเจ้าทรงถูกตัดสินประหารชีวิตด้วยข้อหาอะไร

       บรรดาหัวหน้าชาวอิสราเอลบางคนได้ฟ้องว่าพระเยซูเจ้าได้ทรงกระทำผิดต่อพระบัญญัติผิดต่อ        พระวิหารของกรุงเยรูซาเล็ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผิดต่อความเชื่อในพระเจ้าหนึ่งเดียวเพราะทรงประกาศว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมอบพระองค์แก่ปีลาต เพื่อให้ตัดสินประหารพระองค์

พระเยซูเจ้าทรงปฏิบัติพระองค์กับธรรมบัญญัติของอิสราเอลอย่างไร

     พระเยซูเจ้ามิได้ทรงลบล้างธรรมบัญญัติที่พระเจ้าประทานแก่โมเสส แต่ทรงกระทำให้สมบูรณ์ ด้วยการตีความที่เด็ดขาด ทรงเป็นพระผู้ซึ่งเป็นผู้ออกบัญญัตินั้น ที่ปฏิบัติตามบัญญัตินี้อย่างครบถ้วน นอกนั้น ทรงยอมรับความตาย เป็นการถวายบูชาเพียงครั้งเดียวที่สามารถไถ่ถอน “ลบล้างการล่วงละเมิดตามเงื่อนไขของพันธสัญญาเดิม” (ฮบ 9:15)

พระเยซูเจ้าทรงมีท่าทีต่อพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มอย่างไร

       ทรงถูกกล่าวหาว่าเป็นศัตรูต่อพระวิหาร อย่างไรก็ตามพระองค์ทรงให้ความคารวะว่าเป็น “บ้านของพระบิดาของเรา” (ยน 2:16) และทรงใช้เป็นสถานที่สำคัญในการเทศน์สอน

พระเยซูเจ้าทรงปฏิเสธความเชื่อของอิสราเอลเรื่องพระเจ้าหนึ่งเดียวและพระผู้ช่วยให้รอดพ้นหรือ

       พระเยซูเจ้ามิได้ทรงปฏิเสธความเชื่อของอิสราเอลเรื่องพระเจ้าหนึ่งเดียว แม้เมื่อทรงกระทำกิจการอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าซึ่งทรงกระทำให้พันธสัญญาเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์สำเร็จไป และทรงเผยแสดงว่าทรงเท่าเทียมกับพระเจ้า คือการให้อภัยบาป อย่างไรก็ตาม การที่พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องให้เชื่อในพระองค์และขอให้กลับใจ ทำให้เข้าใจถึงความเข้าใจผิดอันน่าเศร้าของสภาซันเฮดริน ที่ลงความเห็นว่าพระเยซูทรงสมควรตาย เพราะหมิ่นประมาทพระเจ้า

ใครเป็นผู้รับผิดชอบการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้า

     คนบาปทุกคน คือมนุษย์ทุกคนเป็นต้นเหตุที่แท้จริงและเครื่องมือให้เกิดความทุกข์ทรมานของพระผู้ไถ่ และผู้ที่มีความผิดหนักมากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งคริสตชนที่ตกในบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าหรือที่จมอยู่ในกิเลส

การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของพระเจ้า เพราะเหตุใด

       เพื่อให้มนุษย์ที่ต้องโทษถึงตายอันเนื่องมาจากบาปได้คืนดีกับพระองค์ พระเจ้าทรงเริ่มกิจการแห่งความรักด้วยการส่งพระบุตรมารับความตายเพื่อคนบาป ตามที่ประกาศไว้ในพันธสัญญาเดิม

พระเยซูเจ้าทรงถวายพระองค์เองแด่พระบิดาแบบใด

       ทั้งชีวิตแด่พระบิดาด้วยความสมัครพระทัย เพื่อทำให้แผนการช่วยให้รอดพ้นของพระองค์สำเร็จไป พระทรมานและการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ชี้ให้เห็นว่าธรรมชาติมนุษย์ของพระองค์เป็นเครื่องมือที่เป็นอิสระแต่สมบูรณ์แบบที่สุดของความรักของพระเจ้า

การมอบถวายของพระเยซูเจ้าแสดงออกมาอย่างไรในการเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้าย

       เป็นสัญลักษณ์ทั้งสองของการถวายพระองค์เองด้วยความสมัครพระทัย และกระทำให้เป็นจริงในปัจจุบัน “นี่เป็นกายของเราที่จะถูกมอบเพื่อท่านทั้งหลาย” (ลก 22:19) “นี่เป็นโลหิตของเราที่หลั่งออกมา” (มธ 26:28) ดังนั้นพระองค์จึงทรงตั้งศีลมหาสนิทเพื่อเป็น “การระลึกถึง” (1คร 11:25) การถวายบูชาของพระองค์และทรงตั้งบรรดาอัครสาวกในฐานะสงฆ์แห่งพันธสัญญาใหม่

ระหว่างการเข้าตรีทูตในสวนเกทเสมนีมีอะไรเกิดขึ้น

       แม้ว่าจะทรงตกใจกลัวความตายในธรรมชาติที่เป็นมนุษย์ที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็น“เจ้าชีวิต” (กจ 3:15) ก็ตาม แต่พระองค์ก็ยังคงซื่อสัตย์ต่อน้ำพระทัยของพระบิดาเพื่อช่วยเราให้รอดพ้น พระเยซูเจ้าทรงรับบาปของเราไว้ในกายของพระองค์ “ยอมรับแม้ความตาย” (ฟป 2:8)

การถวายบูชาของพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขนทำให้เกิดผลอะไร

       เพื่อเป็นการถวายบูชาชดเชยบาปด้วยความสมัครพระทัย คือพระองค์ได้ทรงชดเชยความผิดของเราด้วยความนบนอบเชื่อฟังด้วยความรักอย่างเต็มเปี่ยมจนสิ้นพระชนม์ ความรัก “จนถึงที่สุด” (ยน 13:1) ของพระบุตรพระเจ้านี้ทำให้มนุษยชาติทั้งครบได้คืนดีกับพระบิดา

พระเยซูเจ้าทรงเรียกให้บรรดาศิษย์ของพระองค์แบกไม้กางเขนของตนเพราะเหตุใด

       พระเยซูเจ้าทรงปรารถนาให้ผู้ร่วมกิจการบุคคลแรกๆ ได้รับประโยชน์จากการถวายบูชาแห่งการไถ่กู้ของพระองค์

พระกายของพระคริสตเจ้าอยู่ในสภาพใดขณะที่อยู่ในพระคูหา

       พระคริสตเจ้าได้ทรงสิ้นพระชนม์อย่างแท้จริงและทรงถูกฝังไว้อย่างแท้จริงด้วย แต่ฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าได้รักษาพระกายของพระองค์ไว้ไม่ให้เน่าเปื่อย