พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวน​เก​ท​เส​มนีว่า  “ท่าน​ตื่น​เฝ้า​อยู่​กับ​เรา​สัก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ไม่​ได้​หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....

“จง​พัก​อยู่​กับ​พวกเรา​เถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]

วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)

วันที่ 18 พฤษภาคม  

จงดูและเข้ามาในมหาทรมานของเรา

วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์ (14 เมษายน 1938) วันนี้ดิฉันรู้สึกแข็งแรงพอจะร่วมพิธีในวัดได้ ระหว่างพิธีมิสซา พระเยซูเจ้าประทับยืนอยู่เบื้องหน้าดิฉันตรัสว่า “จงมองเข้ามาในหัวใจของเราแล้วพิจารณาความรักและความเมตตาที่เรามีต่อมนุษยชาติ โดยเฉพาะคนบาปในนั้น จงดูและเข้ามาในมหาทรมานของเรา” ในชั่วพริบตา ดิฉันได้สัมผัสพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้าทั้งหมดภายในหัวใจของดิฉันเอง ดิฉันแปลกใจที่ทารุณกรรมเหล่านี้ไม่ได้ปลิดชีวิตดิฉันไปเสียก่อน 

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๖๖๓)

ภาวนาตอบรับพระเมตตา 

พระเยซูเจ้าข้า “พระ​องค์​ทรง​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า ข้าพ​เจ้า​แสวงหา​พระ​องค์​ตั้งแต่​เช้าตรู่ วิญญาณ​ข้าพ​เจ้า​กระหาย​หา​พระ​องค์ กาย​ข้าพ​เจ้า​ปรารถนา​จะ​พบ​พระ​องค์ เหมือน​ผืน​ดิน​ที่​แห้งผาก แห้งแล้ง ไม่​มี​น้ำ​” (สดด.๖๓:๑)

ข้าแต่พระเยซูเจ้าของลูก วันนี้ระหว่างพิธีมิสซา ดิฉันดื่มด่ำความสูงส่งของพระเป็นเจ้าอย่างไม่รู้ตัว ความรักมั่นคงของพระองค์ท่วมล้นวิญญาณของดิฉัน ในช่วงเวลาพิเศษนั้นดิฉันเริ่มรู้ตัวว่าพระเป็นเจ้าทรงถ่อมพระองค์ขนาดไหนเพราะเห็นแก่ดิฉัน พระองค์เป็นจอมกษัตริย์ แล้วดิฉันเล่า เป็นแค่สิ่งสร้างที่ต่ำต้อย เป็นการสมควรแล้วหรือที่พระองค์จะสื่อสัมพันธ์กับดิฉันเช่นนี้ ความอัศจรรย์ใจที่เกิดขึ้นกับดิฉันนี้ยังคงติดตรึงอยู่อย่างมีชีวิตชีวาตลอดวันนี้ (บันทึกนักบุญโฟสตินา:๗๙๓) 

พระเมตตาของพระเจ้า ลงมายังโลกในพระบุคคลซึ่งพระวจนาตถ์ ทรงรับสภาพมนุษย์ ลูกวางใจในพระองค์

อาแมน 

คุณพ่อเอนก นามวงษ์