พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวน​เก​ท​เส​มนีว่า  “ท่าน​ตื่น​เฝ้า​อยู่​กับ​เรา​สัก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ไม่​ได้​หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....

“จง​พัก​อยู่​กับ​พวกเรา​เถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]

วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)

วันที่ 29 ธันวาคม  

เราพอใจความใสซื่อของลูก

ดิฉันก็เห็นตนเองอยู่ในสถานที่คล้ายตำหนักพระเยซูเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์มานำดิฉันไปนั่งลงข้างๆ รับสั่งด้วยความกรุณาว่า “เจ้าสาวของเรา ลูกทำให้เราพอใจเสมอด้วยความสุภาพของลูก สภาพที่สุดแสนน่าเวทนาไม่ได้หยุดยั้งเราจากการร่วมสนิทกับวิญญาณ แต่ที่ใดมีความจองหอง ที่นั่นไม่มีเรา”

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๕๖๓)

27 กุมภาพันธ์ 1938 วันนี้ ดิฉันสารภาพบาปกับคุณพ่ออันดราชดิฉันแสดงความใสซื่อเหมือนเด็กคนหนึ่งอย่างที่พระเยซูเจ้าอยากให้ดิฉันเป็นพอสารภาพบาปแล้ว วิญญาณดิฉันก็ได้รับความสว่าง ครั้นแล้ว ดิฉันก็ได้ยินเสียงพูด “เพราะลูกเป็นเด็ก ลูกจึงอยู่แนบชิดหัวใจของเรา เราพอใจความใสซื่อของลูกมากกว่าการทรมานกายของลูกเสียอีก”

(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๔๘๑)

ภาวนาตอบรับพระเมตตา

พระเยซูเจ้าข้า “​ลูกรักพระองค์ด้วยเลือดทุกหยาดหยดของลูก และลูกยินดีจะหลั่งเลือดเป็นพลีเพื่อพระองค์เพื่อพิสูจน์ความจริงใจในความรักของลูก” [บันทึกนักบุญโฟสตินา: ๕๗]

ข้าแต่พระเยซูเจ้า “นับแต่นาทีที่พระองค์โปรดให้ดวงตาฝ่ายวิญญาณของลูกเพ่งพิศพระองค์ ลูกมีแต่ความสุขสงบและไม่ปรารถนาสิ่งอื่นใดอีก​” [บันทึกนักบุญโฟสตินา: ๕๗]

พระเยซูเจ้าข้า “ความทุกข์ทรมาน ความยากลำบาก การถูกเหยียดหยาม ความล้มเหลว และความระแวงสงสัยที่เข้ามาในชีวิตลูกนั้น เป็นดังดุ้นฟืนที่ทำให้ไฟรักของลูกต่อพระองค์นั้นลุกโชติช่วงอยู่เสมอ...” [บันทึกนักบุญโฟสตินา: ๕๗]

โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!

อาแมน

คุณพ่อเอนก นามวงษ์